Rozdział 1

- Sony to... 

- Sony... to Sun czyli słońce. A słońce płonie, więc Sony też. Ukrywamy ją i siebie.- zatkało mnie po prostu zatkało mnie.

- Ona... słońcem ?

- Wiem, że to niewiarygodne, ale taka jest prawda. Oczywiście liczę, że nikomu nie powiesz.- powiedziała ostro.

- A kto by mi uwierzył? Ja sama ledwie wierzę. Ale Sony jest na ziemi, a słońce na niebie.- stwierdziłam trochę głupio, Ether popatrzyła na mnie z politowaniem.

- Sony utożsamiła się ze słońcem. Jakby się bardzo postarała, to słońce mogło by wybuchnąć.- zbladłam.

- Aha...

Podszedł do nas Tim, brat Ether. Wysoki chłopak o czarnych włosach i szarych oczach.

- O czym gadacie? - spytał.

- O Sony. - odpowiedziała mu Ether.

- Wiem skąd cie znam! - prawie krzyknęłam, Tim skierowała na mnie zaciekawione spojrzenie.

- Chodziłeś z Adą... I z Dianą... I ze Stellą... Z Michaelom też...

- Dobra, nie wymieniaj dalej. - Tim usiadł na krześle.

-  I one wszystkie przez ciebie płakały.

- Nie były dość dobre dla mnie.

Zmierzyłam go wściekłym spojrzeniem. Z uśmiechem poprawił włosy.

- Chcesz sprawdzić czy ty będziesz dobra?

- Chyba śnisz ! 

- Tim, Kate, dajcie spokój. -wtrąciła Ether.

- Dobra- odparliśmy równocześnie, Tim zabrał filiżankę siostry i upił z niej łyka herbaty.

- Wracając do tematu: wy też jesteście wyjątkowi jak Sony ?

- Tak, ale inaczej.- Ether nie miała zamiaru rozwinąć tej kwestii.

- No to jak ?

-Chcesz zobaczyć ? - zapytał Tim.

- A to bezpiecznie ?

-Raczej nie - westchnęła brunetka - Ale Time zaryzykuje wszystko.

-Time? Czas?

Bez ostrzeżenia Tim wziął mnie za rękę a obraz zawirował. Przez krótki moment wszystko było czarne, kiedy zaczynałam z powrotem widzieć byliśmy w kawiarni tylko w nocy. Przez chwile myślałam że zwymiotuje.

- Co zrobiłeś ?- spytałam oniemiała. 

- Przenosłem nas w czasie. Oto jak wygląda "Lilia" w nocy.

Odjęło mi mowę na kilka sekund.

- Wracajmy.- poprosiłam szeptem.

Spełnił moją prośbę. Znów zobaczyłam przed sobą Ether.

- A jaka jest twoja umiejętność?

Dziewczyna nie odpowiedziała. Usłyszałam grzmot tuż nad nami.

- Wether, pogoda, do usług.

 - Czyli jak padało w moje siódme  urodziny...

- Było mi przykro, że mnie nie zaprosiłaś.

- Przepraszam, nie wiedziałam że ci zależy. Zawsze trzymałaś się na uboczu.

- To prawda.

- Co prawda?

Dołączyła do nas trochę niższa od Ether brunetka o brązowych oczach. Ubrana w zwiewną zielono-białą sukienkę i botki tego samego koloru.

- Nima, Kate. Kate, Nima.- dokonał prezentacji Tim - NIma to nasza siostra. która kontroluje zwierzęta.

- No to ilu was jest ?

- Czwórka, Poznałaś już wszystkich.

- Z której jesteś klasy ?

- 2c. To twój telefon ?

Faktycznie, moja komórka zaczęłą wibrować. Spojrzałam na wyświetlacz. 

-Przepraszam to mama -poinformowałam towarzyszy- No cześć !

 -Gdzie ty się włóczysz ?! Powinnaś być w domu od dwóch godzin ! Wracam do domu a ciebie nie ma !

- Przepraszam, wyszłam z koleżankami. I kolegą.- dodałam widząc obrażoną minę Tima - Już wracam.

-Bardzo dobrze. Kara cie nie minię.

***